برخلاف عقیده بعضی از مردم اصلا موم مصنوعی نداریم .
موم به دو صورت در کندو موجود است : اولی برگه مومی است که از ترکیب عسل و آب حرارت دیده و سپس با قطر دو میلیمتر قالب گیری شده و سپس در قاب کندو گذاشته میشود و توسط زنبورهای کارگر تا پنج سانتیمتر از طرفین بافته میشود
و دومی موم خودبافت زنبور عسل که توسط زنبورهای کارگر جوان (معمولاً بین ۱۲ تا ۱۸ روزگی) از طریق غدد مومی موجود در زیر شکمشان تولید میشود؛ این زنبورها با مصرف شهد و تبدیل آن به انرژی، سپس ترشح مومی مایع که در تماس با هوا سفت شده و به صورت فلسهای سفیدرنگ در میآید، این ماده را میسازند . این فلسها توسط پاهای زنبور به سمت دهان هدایت شده، با بزاق مخلوط و نرم میشوند و سپس برای ساخت سلولهای ششضلعی در کندو به کار گرفته میشوند.
نکات مهم:
تمامی زنبورداران از برگه موم طبیعی در کندوهای خود استفاده میکنند و در برخی موارد که زنبورها محیط های خالی را در داخل کندو پیدا میکنند بدون وجود برگه موم ، و توسط موم خودبافت خود آن ناحیه را نیز پر میکنند.
برای تولید یک کیلوگرم موم، زنبور عسل به طور متوسط ۸.۴ تا ۱۲ کیلوگرم عسل مصرف میکند .
موم تازه تولید شده سفید رنگ است، اما به دلیل مخلوط شدن با گرده و بره موم در کندو، به مرور زمان به رنگ زرد لیمویی یا حتی قهوهای تیره تبدیل میشود .
عوامل موثر در ترشح موم شامل سن زنبور (جوانتر بودن زنبور)، دمای محیط (حدود ۳۳ تا ۳۶ درجه سانتیگراد) و وجود ذخیره کافی غذا (عسل غلیظ) است.
امیدوارم توضیحات کامل باشد.