تکنولوژی عینک‌های جوشکاری اتوماتیک بر پایه‌ی کریستال مایع (LCD) و سنسورهای نوری کار می‌کنه. توی این عینک‌ها، یه سری فیلتر و لایه‌های هوشمند به‌کار رفته که با تغییر میزان نور محیط، شفافیت شیشه رو تنظیم می‌کنن. اجزای اصلی و نحوه‌ی کار: 1️⃣ سنسورهای نور: این سنسورها معمولاً در جلوی عینک نصب می‌شن و به‌محض روشن شدن قوس جوش، تغییرات شدید نور رو تشخیص می‌دن. 2️⃣ فیلتر LCD چندلایه: یه صفحه LCD مخصوص بین دو لایه پلاریزه قرار داره. وقتی جریان الکتریکی از این فیلتر رد بشه، کریستال‌ها جهت نور رو تغییر می‌دن و میزان عبور نور کم می‌شه، یعنی شیشه تیره می‌شه. 3️⃣ فیلتر UV/IR دائمی: این لایه همیشه فعاله و از چشمت در برابر اشعه‌های مضر فرابنفش (UV) و مادون‌قرمز (IR) محافظت می‌کنه، حتی اگه شیشه روشن باشه. 4️⃣ مدار الکترونیکی و کنترل‌کننده: وقتی سنسور نور رو تشخیص داد، مدار الکترونیکی فرمان می‌ده که جریان الکتریکی لازم به فیلتر LCD برسه تا سطح تیرگی تنظیم بشه. 5️⃣ منبع تغذیه: بیشتر این عینک‌ها با سلول خورشیدی یا باتری لیتیومی کار می‌کنن. بعضی مدل‌ها ترکیبی از این دو هستن، یعنی هم با نور جوش شارژ می‌شن، هم اگه نور کافی نباشه، از باتری استفاده می‌کنن. ویژگی‌های هوشمند: ✅ تغییر شدت نور در میلی‌ثانیه: زمان واکنش عینک معمولاً 0.1 تا 0.0001 ثانیه است، یعنی خیلی سریع عمل می‌کنه و چشم آسیب نمی‌بینه. ✅ تنظیم دستی تیرگی (Shade Adjustment): بعضی مدل‌ها دکمه‌ای دارن که می‌تونی مقدار تیرگی رو برای انواع جوشکاری (مثل MIG، TIG یا الکترود) تنظیم کنی. ✅ تاخیر برگشت: بعد از خاموش شدن قوس، بعضی عینک‌ها یه تأخیر کوتاه دارن تا چشم به نور عادی عادت کنه و اذیت نشه. نقاط ضعف تکنولوژی: سنسورها ممکنه تو نور کم یا زاویه‌های خاص، درست کار نکنن. مدل‌های ارزون تأخیر دارن و چشم رو در برابر فلش جوش محافظت نمی‌کنن. باتری یا سلول خورشیدی اگه ضعیف بشه، عملکردش مختل می‌شه.