اثر هنری محمدمهدی ذوالفقاری است که در ابعاد 25*25*30 و با استفاده از متریال سنگ، فلز و شیشه خلق شده است. انسان مدرن بیش از هر چیزی در جهان خود با سردرگمی دستبهگریبان است. ذهن بشر که تصور میشود وظیفهاش تفکر و حل مسائل است خود تبدیل به زندانی میشود که اجازه نمیدهد انسان در مواجهه با محیط از غرایز خود بهره بجوید و به کشف و شهود جهان هستی بپردازد. پشت نقابی که بهجای چهره ی سرسخت قرار گرفته است، شیشهای گذاشته شده که تعدادی مغز گردو که در مایعی متعفن شناور است، درون آن است. اشارهای از هنرمند به ذهنهای بسته و دگمی که در این اتاق تاریک گرفتارند و راهی برای خروج و رشد ندارند.