کاغذش سفید نیست که این خوبه، چشمو اذیت نمیکنه.
چاپش اوکیه، سایه ننداخته.
فقط یکم اندازه فونت و فاصلهش کمه که میتونست بهتر باشه.
از نظر محتوا هم اول دو دل بودم، برای زبان گرفتم، ولی تا اینجا چندتا اسم از ویتگنشتاین و سنکا اورده و جالبه برام. داستان نیست، پیوسته خواننده رو با لحن رکی خطاب قرار میده. ژانر سلف هلپ دیگه...