انگلیسی‌ها بیش از پنجاه نوع مالیات و عوارض مختلف از کشاورزان هندی می‌گرفتند. آن‌ها زمین‌های هر ایالت را به کشاورزان اجاره می‌دادند و مهم‌ترین مالیاتی که از آن‌ها می‌گرفتند «نذرانه» نام داشت. نذرانه پول زیادی بود که هر کشاورز در آغاز کار باید به انگلیسی‌ها پرداخت می‌کرد. انگلیسی‌ها کشاورزانی را که نمی‌توانستند مالیاتشان را بدهند در قفس‌های فلزی می‌انداختند و این قفس‌ها را زیر آفتاب سوزان هندوستان می‌گذاشتند. بقیة کشاورزانی که شاهد زجر و مرگ هم‌وطن خود بودند، سعی می‌کردند از هر راهی که ممکن بود، مالیات انگلیسی‌ها را بدهند. آن‌ها حتی بچه‌های خود را می‌فروختند تا از عهدة اجاره و مالیات زمین برآیند. بسیاری از کشاورزان که تحمل این وضع برایشان غیرممکن بود، زمین و روستای خود را رها می‌کردند و می‌گریختند. بیش از یک‌سوم جمعیت هند‌بریتانیا پس از مدتی از روستاهای خود فرار کردند و به مردمی آواره و گرسنه تبدیل شدند. بسیاری از این آواره‌ها به شهرهایی می‌رفتند که انگلیسی‌ها کارخانه‌هایی را در آنجا تأسیس کرده بودند. خوشبخت‌ترین آن‌ها می‌توانستند در این کارخانه‌ها همراه همسر و تمام فرزندان خود به کار مشغول شوند...

13

استاد دانشگاه و عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی

مهدی میرکیایی

مهرک

978-600-03-2760-6

داستان‌های استعمار از سرتاسر دنیا

تاریخ (تاریخ و جغرافیا)

رقعی

شومیز

فارسی

کتاب سال ایران
لاک پشت نقره ای

ایران

تحریر

۱۱۵

جلد هشتم از مجموعه ۱۵ جلدی سرگذشت استعمار، مجموعه‌ای ناداستان، برای علاقه‌مندان به تاریخ و وقایع شگفت‌انگیز.