م آزاد یکی از شاعرانی هست که شعر نیمایی رو به سمت شعر آزاد برد و سعی کرد عرفان ایرانی رو در شعر معاصر متبلور کنه.
با تو ای دوست شادمانی ما،
پایکوب و ترانهخوانی ما
با نشان تو بینشانی ما،
با تو بیداری و پریواری
وز تو نیلوفرانهرفتاری
بید را شادیِ نگونساری
با تو رود برهنگی جاری
وه! چه بیدار و شادمان بودیم!