نویسنده برخلاف بسیاری از سفرنامهنویسانی که به ایران آمدند با دانش کامل وارد ایران شده و البته علاقهمند به فرهنگ و تاریخ ایران است. پس خواننده حس بدی از نگاه نویسنده نمیگیرد. این سفرنامه حوالی سال ۱۲۵۰ خورشیدی نوشته شده و نویسنده از شهرهای تبریز، اراک، قزوین، تهران، قم، اصفهان، یزد، کرمان و رشت گذر کرده است. علاوه بر این به خوبی و جزئیات به فرهنگ و جامعه ایران میپردازد و اگر بخواهم یک سفرنامه را به شخصی پیشنهاد کنم فقط این کتاب است.