در یک کلمه بی‌نظیر. فارغ از زیبایی ظاهری، الگوی صدادهی در سه تارهای آوای مولانا را نمیتوان از جای سوراخ‌های تعبیه شده در صفحه شناسایی کرد. بلکه صداگیری در این ساز فرایندی بلند مدت و کاری دقیق هست که آن را از همه سه‌تارهای دیگر مجزا می‌کنه. صدای ساز بسیار گرم هست و پنجه‌خور بسیار نرمی داره. همواره در ساخت سازها راحتی نوازنده چه از نظر بغل‌خور ساز چه نرمی زیر پنجه‌ها مد نظر هست. بی‌تردید ارزش این ساز بسیار بالاتر از چیزی هست که تصورش را بکنید. فقط میتونم بگم شاهکاره.